نویسنده:

زمان چیست ؟ آیا یک مسافر جهانگرد است ؟آیا یک رودخانه ای گذران است که اجلی ندارد؟آیا آوازی سرشار از افسوس است ؟ کسی تا به حال آن را دیده ؟ کسی تا به حال صدایش را شنیده ؟  چه کسی می تواند به این سؤالات پاسخ دهد؟…

در آوریل ۱۹۲۲ انجمن فلسفه ی پاریس از اینشتین دعوت کرد تا درباره ی زمان سخن بگوید.برگسون که در آن دوران مشهورترین فیلسوف جهان بود هم درجلسه بود.بین اینشتین و برگسون درباره ی  مفهوم زمان دعوایی سخت صورت گرفت و بعدِ آن ، برگسون کمیته ی نوبل را متقاعد کرد به نظریه ی اینشتین نوبل ندهند.

ولی زمان چیست که بخاطر آن بین این دو دانشمند بزرگ نزاعی صورت گرفته ؟

می توان گفت:

_ زمان قسمتی از ساختار ذهنی انسان است ( همراه فضا و عدد ) همان جور که ما در ذهن خود رشته ی رویداد ها را دنبال می کنیم .

_زمان هیچ ماهیت مستقلی ندارد که اتّفاقات درون آن رخ دهد.

_ زمان سرعت تحلیل ذهن ماست .

از یک نگاه زمان را با ارزش تر از پول و طلا دانسته اند.چرا که پول و طلای از دست رفته را می توان دوباره به دست آورد؛ولی زمان از دست رفته دیگر “بازگشتی ندارد”…

می توانیم زمان را چهارمین بُعد از واقعیت بدانیم که برای توصیف اتّفاقات در فضای سه بعدی استفاده می شود. این چیزی نیست که ما بتوانیم آن را ببینیم، لمس کنیم یا بچشیم، امّا می توانیم گذر آن را اندازه گیری کنیم.

بعضی از واحد های زمان :

_ ثانیه

_ دقیقه

_ ساعت

_ شبانه روز

_ ماه

_ سال

_ دهه

_ قرن ( سده )     

_ هزاره

زمان در حال گذر از گذشته به آینده است.

زمان تنها در یک جهت حرکت می کند.

امکان دارد زمان به جلو حرکت کند ، امّا به عقب باز نمی گردد.

پس چرا ما قدر این چیز با ارزش را نمی دانیم . اگر چیزی مجانی در اختیار ما قرار گیرد ؛ با ارزش نیست ؟

اگر قدر این بعد با ارزش را ندانیم ، به زودی پشیمان خواهیم شد…

و به گفته ی هنری برگسون:

دیدگان خود را بر هم بگذارید و ذهنتان را از همه امور خالی کنید و به درون نفس خود رجوع کنید . آنچه در حال ادراک می کنید . همانا حقیقت زمان است در این لحظات امور عالم به طرزی مستمر جریان دارد.